Teknika terapeutikoak
Akupuntura eta Moxibustioa
Akupuntura orratz finak gorputzeko zenbait puntutan sartzean datza. Puntu horiek estimulatuz, desorekak zuzendu ditzakegu, Qi (bizi-energia) sortuz, eta meridianoen bidez gorputz osoa konektatzen duten meridianoen bidez barreiatuz, horrela, sare energetiko handi bat osatzen da.
Akupuntura eta OME (Osasunaren Mundu Erakundea).
1979an, Osasunaren Mundu Erakundeak metodo horren eraginkortasuna eta segurtasuna onartu zituen, eta akupunturak tratatu ditzakeen pairamenen zerrenda luzea argitaratu zuen.
OMEk 1979tik onartzen du akupuntura eraginkorra dela gutxienez 49 gaixotasun eta nahasmendu tratatzeko, eta zerrenda hori zabaldu egin da hurrengo urteetan egindako ikerketei esker.
Moxibustioa puntu horietan beroa aplikatzea da (zuzenean edo zeharka). Horretarako, normalean, Artemisa Vulgaris belarraren sustrai prentsatua erabiltzen da, eta zigarro (zeharkako moxa) edo kono (zuzeneko moxa) forma ematen zaio, erre eta pazientearen larruazalera hurbiltzen da. Bi teknika horiek “orratz beroa” deritzonean konbina daitezke. Izan ere, akupuntura izendatzeko izen txinatarra (Zhenjiu) honako termino hauek osatzen dute: “orratza” eta “kauterizatu”.
Dietetika eta Fitoterapia
Dieta gure orekaren eta osasunaren funtsezko atala da. Hori da edozein gaixotasun tratatzeko aldatu eta egokitu behar dugun lehenengo gauza. Horrekin nahikoa ez balitz, beste tratamendu batzuk erabiliko genituzke (Fitoterapia, Akupuntura, etab.).
Txinatar tradizioaren arabera, hainbat metodo erabiltzen dira elikagaiak sailkatzeko: izaeraren arabera (hotza, freskoa, epela edo beroa); zaporearen arabera (gozoa, garratza, azidoa, gazitua eta pikantea); mailaren arabera (behekoa, erdikoa eta goikoa); norabidearen arabera (goranzkoa, beheranzkoa, kanpokoa edo barrukoa); zein meridianotan jarduten dutenaren arabera.
Txinatar dietetikakgarrantzi handia ematen dio tokiko eta sasoiko elikagaiak bakarrik jateari. Horrela, gure organismoa naturarekin oreka ezin hobean mantentzen dugu, urtaroaren eta kokapen geografikoaren arabera.
Belar-erremedioak eta animalia-jatorriko edo mineral-jatorriko beste osagai batzuk organismoa erregulatzeko elikagai-osagarri gisa mendeetan zehar erabili izan dira Txinan. Formula bakoitza osatzen duten osagaiak proportzioetan konbinatzen dira, ondorioak maximizatzeko eta albo-ondorio posibleak eragozteko. Konbinazio horien ezagutza milaka urteko esperientziaren eta ikerketaren emaitza da.
Formula bakoitza norbanako bakoitzari egokitutako belar-nahasketa bat da. Terapeutak erremedio bat diseinatzen du, formula tradizional bat oinarri gisa erabiliz, eta beste osagai batzuk gehitzen ditu, formula paziente bakoitzaren baldintza energetikoetara egokitzeko. Txinatar Medikuntza Tradizionalean osagai guztien oreka eta elkarrekintza osagai indibidualen efektua baino garrantzitsuagotzat jotzen dira.
Tuina
Txinako masaje tradizionala, Tuina bezala ezagutzen dena, duela 3.000 urte baino gehiagotik praktikatutako sistema terapeutikoa da, eta ziurrenik, oraindik praktikatzen den masaje-teknikarik zaharrena da.
Hainbat teknika eta manipulazioren bidez, edota puntu espezifikoetako hainbat presioren bidez, alterazio ugari gertatzen dira. Teknika horien barruan, masaje-maniobrak, mobilizazioak, trakzioak, manipulazioak eta digitopuntura konbinatzen dira, zirkulazio-fluxuaren estimulazioaren bidez Qi (Energia) eta Xue (Odola) blokeoak desbuxatzeko helburu nagusiarekin. Horrela, organismoaren energia erregulatzea eta orekatzea lortuko dugu.
Bereziki egokia da giharretako eta artikulazioetako min kronikoak tratatzeko; gainera, gomendatuta dago loaren alterazioetarako, buruko minetarako, hesteetako desordenetarako, hilekoaren arazoetarako, disfuntzio sexualetarako eta arazo emozional askotarako.
Qigong
Qigong hitzak 氣功 (Chikung ere esaten zaio), “energia bidezko lana” esan nahi du. Gizakiaren funtsezko alderdiak (gorputza, adimena eta espiritua) bateratzeko hainbat teknika eta ariketaren bidez bizi-energia garatzeko eta lantzeko artea da.
Qigong eskola askok beren ariketa propioak garatu dituzte historian zehar, hainbat helbururekin. Badira eskola filosofiko eta erlijiosoak (Taoistak eta Budistak) Qigong praktikatzen dutenak argiztapena lortzeko; arte marztialean eskolak garapen fisikorako eta borrokarako erabiltzen dutenak; eta medikuntza-eskolak osasunaren kontserbazioa eta sendabidea bilatzen dituztenak.
